Ja, het staat er echt! Aan het begin van mijn tweeëneenhalve week vakantie hebben we maar liefst vijf nachten en zes dagen moeten overleven in de JUNGLE... samen met een gids, een kok en een bootsman natuurlijk. Overleven is dan een groot woord, maar een avontuur was het zeker. De eerste dag zijn we vroeg begonnen aan onze zes uur lange reis naar de eerste bestemming. Drie uur met een busje, drie uur met een bootje. De reis met de bus was te doen. De boot iets minder. Dit was natuurlijk geen mooie speedboot, maar zoals ze dat hier noemen: een korjaal. Dit is een langwerpige houten boot waarin je per twee personen achter elkaar zit met je kont op een houten plank en je rug tegen een houten plank. Helemaal achterop zit de bootsman die de boot bestuurt. Hiermee vaar je dan over het water door de bossen van het oerwoud. Zeker op het begin is dit geen straf. Je geniet lekker van het zonnetje, de wind, het water met af en toe een stroomversnelling en het prachtige uitzicht. Helaas duurde dit net iets te lang en waren onze billen na een tijdje net zo hout als de boot, maar alsnog was het heel leuk.

Onze eerste verblijfplaats was Apiaapati. Hier sliepen we twee nachten. Apiaapati is gelegen op een soort eiland in het water. Behalve de beheerder en zijn familie waren we de enige. Charlotte, Alyssia, Lisa en ik sliepen in een houten vierpersoonshutje en Mandy en Milana in een tweepersoons. Er was een wc-gebouwtje maar geen douche. Je moest jezelf dus wassen in het water van de rivier. Best wel primitief dus. Maar als je daar ’s ochtends zit op een rots met alleen het geluid van stromend water om je heen en het mooie uitzicht van de jungle, was het nog zo slecht niet! Toen we aankwamen hebben we hier dan ook even van genoten. Vervolgens hebben we een kort tripje gemaakt naar een dorpje vlakbij. We gingen opzoek naar een winkel. De winkel hadden we snel gevonden alleen de eigenaar was er niet.. dus gingen we op zoek naar de eigenaar. Inmiddels was het al aan het schemeren. Wanneer het schemert is het vaak al snel donker en in de jungle is donker ook echt donker. In de dorpjes hebben ze geen elektriciteit en dus ook weinig licht. Je hoort dus allemaal beestjes om je heen zoemen en tegen je benen springen zonder dat je ziet hoe of wat.. Gelukkig konden we na het bezoek aan de winkel terug naar onze hutjes. Waar we vervolgens kennismaakte met nog meer leuke beesten: huiskamerspinnen. Dit zijn aardig grote spinnen die het leuk vinden om de hele nacht aan je plafond te hangen en insecten te eten. Het was natuurlijk wel even wennen om hiermee in slaap te vallen, maar gelukkig hadden we allemaal een klamboe dus dat scheelde.

De volgende dag zijn we de vakantie goed begonnen met een trip door de jungle. De gids liep voorop met een enorm hakmes en begeleidde ons door het oerwoud. Super gaaf! Onderweg hebben we de mooie natuur bewonderd, maar op een paar grote felgekleurde vlinders na hebben we weinig dieren gezien. Dat kwam omdat er door de bewoners van de dorpjes gejaagd wordt op al het wild. Alle slangen, apen en jaguars maken dus gauw dat ze wegkomen wanneer ze mensen horen. Ondanks dit was het een ontzettend gave ervaring!

De tweede dag hebben we lekker gerelaxt bij een waterval en zijn we daarna verder gevaren naar onze tweede bestemming: Tang Luku. Hiervoor moesten we twee uur terugvaren. Ook hier sliepen we met zijn vieren in een hutje. Dit hutje was gelukkig iets ruimer dan het andere. De laatste vier dagen hebben we hier veel leuke dingen gedaan en gezien. Waaronder.. vogelspinnen. Jaja, ik heb ze echt gezien. Dikke enge vogelspinnen. ’s Ochtends had ik al een dode huiskamerspin in mijn klamboe gevonden, dus daar was ik inmiddels al aan gewend. De vogelspinnen moest ik ook wel aankunnen. En daar gingen we, in het donker schijnen met onze zaklampen op de palmbomen. In totaal hebben we er drie gezien, waarvan twee baby’s. Nu is namelijk het seizoen dat de volwassenen eitjes leggen en doodgaan. Het was wel indrukwekkend om zo’n vogelspin op een paar centimeter afstand te zien, in plaats vanachter een raampje in de dierentuin. Ze zien er ontzettend eng uit (harig, lange dikke poten, dik lijf, dikke kop met 50 ogen..) maar vallen reuze mee. Ze doen niks, zelfs als je ze port met een stokje blijven ze rustig op hun boomstam zitten. Ze bijten alleen als je ze bijvoorbeeld van boven oppakt en ze zich bedreigt voelen. De vogelspinnen waren dus een meevaller, ook al zou ik die toch liever niet in mijn klamboe willen vinden.

Wat ook een leuke ervaring was, was de kaaimannen tocht die we hebben gemaakt. Kaaimannen zijn een soort kleine krokodillen en komen veel voor in Suriname. Qua grootte verschillen ze ongeveer tussen de 2,5 tot 4 meter. Overdag leven ze vooral in het water aan de rand van de rivier en ’s avonds komen ze naar het oppervlak. Het beste moment om dus een kaaimannen tocht te doen is.. in het donker. Dus daar gingen we, in de korjaal in het pikkedonker de rivier op. We moesten zo stil mogelijk zijn en mochten geen lichten schijnen. Alleen de bootsman had een grote zaklamp waarmee hij naar de kaaimannen zocht. Goed, varen in het donker in een smal bootje waar je met een bocht bijna in het donkere water ligt is voor mij sowieso geen pretje, maar het leukste kwam nog. Iedereen is stil, kijkt rustig voor zich uit, wanneer ineens.. allemaal vissen uit het water omhoog springen! Een hele school vissen vliegt omhoog en tja, die moesten natuurlijk weer landen.. in onze boot. Het leuke was dat de eerste vis die omhoog sprong niet alleen spartelend landde in de boot, maar vanuit het water recht tegen Mandy’s hoofd aan vloog. Wat natuurlijk dikke paniek veroorzaakte en ik bijna een hartverzakking kreeg. Het enge is dat je die vissen niet ziet aankomen omdat het zo donker is. De tijd daarna was voor mij gevuld met pure angst en nog een paar spartelende glibberige vissen in en om de boot. Gelukkig niet dicht bij mij, dan was ik waarschijnlijk zelf het water in gesprongen. Maar goed, het was natuurlijk een kaaimannen tocht en geen vliegende vissen feest. In totaal hebben we drie kaaimannen gezien. Je zag ze alleen op verre afstand dus foto’s maken is niet echt gelukt, maar alsnog heel gaaf dat ik ze heb kunnen zien!

Dat waren zo’n beetje de hoogtepunten van mijn vakantie in het binnenland. Het was een ontzettend leuke ervaring en ben heel blij dat ik dit hebben kunnen doen! Na de jungletrip hebben we nog een nachtje geslapen bij Bergendal en een nachtje op Galibi. Daar zal ik ook zo snel mogelijk een verhaal over schrijven!