Alweer een week in Suriname, wat gaat de tijd toch snel! Aan de andere kant heb ik het gevoel dat we hier al een maand zitten. Maar dat komt denk ik omdat we de afgelopen dagen al zoveel gedaan en gezien hebben!

Vorige week donderdag hebben Alyssia, Charlotte en ik ook een fiets gehuurd bij Zus&Zo. Vanaf daar zijn we met z'n vijven naar ons huis gefietst en heb ik mijn eerste fietstour gemaakt door Paramaribo. Het verkeer in Suriname is hels, maar ik ben sowieso geen held op de fiets... Gevoel voor richting is ook niet echt mijn ding, laat staan dat je hier ook nog eens links moet rijden. Er zijn geen aparte fietspaden of stroken, auto's halen je met 5 cm afstand in en de meeste rijden veel te hard. Ondertussen wordt er van alle kanten naar je getoeterd, geroepen, gefloten of ze maken geluiden die normale mensen maken naar een kat. Naast dit alles is het touren door de stad met een koele wind heerlijk!

Zaterdagavond zijn we voor het eerst gezellig gaan stappen. Eerst zijn we langs geweest bij Ilse (ook een logopediestudent die op dezelfde school stage loopt als Milana) en haar vrienden. Daarna zijn we met z'n alle uit geweest in Zsa Zsa Zsu. Dit is een club in Paramaribo, die blijkbaar maar een paar straten van ons huis zit. Al met al was dit een heel gezellig avondje! Aankomend weekend staat er een poolparty gepland. Hier hebben we ook al heel veel zin in!

Zondag zijn we om 10 uur 's ochtends vertrokken naar de Colakreek. Dit ligt best ver buiten de stad. De heenreis duurde ongeveer anderhalf uur met de taxi. De Colakreek was niet helemaal wat ik had verwacht. Ik verwachtte een soort meertje midden in de jungle. Uiteindelijk was het een soort neppe Center Parks met een rivier er omheen. Maar goed, dit maakte het natuurlijk niet minder leuk. Het water van de Colakreek is een van de schoonste van de wereld. Het heet zo omdat het water precies dezelfde bruinige kleur heeft als cola. Dit klinkt vies maar is het totaal niet. Het water en de bodem is heel schoon en lekker verkoelend. Hier hebben we heerlijk onze zondag uit lopen brakken.

Maandag hebben we voor het eerst echt stagegelopen. Dit doen van we maandag tot en met vrijdag van 8 uur tot half 1. De aankomende week zullen we alleen nog observeren in de klassen van de bovenbouw. Daarna gaan we een plan opstellen voor het logopedisch behandelen van deze kinderen en het begeleiden in de klassen.

Alle insecten vind ik wel nog steeds wennen. De muggen zijn om gek van te worden. Muggenbulten worden bij mij enorme paarse plekken waardoor ik er nogal mishandeld uit zie. Ook hebben we bezoek gehad van een tweede kakkerlak in de keuken, die waarschijnlijk op zoek was naar z'n vermiste vriend. Na een hoop gegil heeft onze dappere Charlotte hem ondergespoten met insectenspray, wat een mooie afdruk naliet op het keukenkastje. Naast dat krijgen Lisa en ik dagelijks bezoek van een hagedis/salamander. Hij heet inmiddels Freddie en zit iedere avond op de muur van onze slaapkamer, maar verstopt zich altijd weer snel.

Vandaag gebeurde er ook iets bizars. We hadden frietjes gekocht met het idee deze in de oven te bakken. Die hadden we alleen nog nooit gebruikt en aangezien het niet echt een moderne is wisten we ook niet hoe hij werkte. Maar ja, voor alles een eerste keer. De oven moest eerst op de goede stand en dan binnenin met een vuurtje aangestoken worden, maar waar precies… dat was de vraag. Lisa stond al klaar met de aansteker. Dus hoppa, oven op 200 graden, aansteker erin en... een enorme steekvlam uit de oven! Iedereen schrok zich natuurlijk kapot. Gelukkig was niemand gewond behalve een klein beetje van Lisa’s armhaar dat was verbrand. De oven gaan we in ieder geval niet meer gebruiken voor nu.

Dat waren mijn Surinaamse avonturen tot nu toe. Ik hoop dat ik nog veel meer leuke ga mee maken!